BICOL....

sarap magbicol.maraming nangyari. malungkot at masaya. pero madaming malungkot. basta. hindi ko alam pero yun talaga. basta masaya sila busog na ko dun. darating... alam ko...sana... dasal na lang ulit ako.

isang masayang pamilya

grabe ang saya talaga. di ba ko makaget-over? wala lang. isang malaking smile sabay *wink*

tamang senti

what is hindi na ko makapaghintay sa bicol...HUWOW!!!!! ang saya saya lang. hmmm... ano nga bang gagawin ko sa buhay ko? nitong mga huling araw ok naman ako. nagkasakit ng 2 weeks. nagakaron ng napakaraming pasa sa katawa. umangal lang ako nung di na ko makatayo. dahil bawat galaw ay makirot. hay... but at least ok na ko. vitamins lang ang kelangan at sandamakmak na tulog at bawal ang mapuyat. kamusta naman si dhang? hindi pwede dahil hindi hinihingi ng trabaho ko ang matulog ng matulog. at hindi rin pala ako sanay. :) ok na ko. masaya na ulit ako. salamat kay Lord at sa mga taong mahaba ang pasensiya at hinintay akong makarecover sa isang yugto ng buhay ko na para akong nasa kawalan.salamat talaga sa suporta.