masaya...

"ako'y malungkot na naman...amo'y chico na ako...isang tagay lang hindi pa rin tulog..tanong ko lang sa langit..kung bakit pumangit... ang dating masaya.. ngayo'y pana'y problemang bumabalot sa buto...o bakit ganito? ang pag-ibig? ganyan talaga...pag bago pa ang pag-ibig...ganyan talaga...MASAYA!" hindi talaga mawawala ang hindi ka masasaktan...parte na ng buhay nating sing gulo ng world war 3 ang masaktan...minsan naiisip mo na bakit?ang daming tanong...emo ka na... wala pa ring kasagutan...bali-baliktarin mo man ang mundong ginagalawan mo..magpagulong gulong ka man sa ilalim ng mundo..wala...blanko ang isip mo sa kasagutan... pano ba ang hindi umiyak?pano ba maging bato sa mga bagay bagay?pano bang mag maangan-maangan?ang daming tanong...ikaw lang ang makakasagot... minsan sa buhay natin may isang taong nakatakdang manakit at magpasaya sa atin...at ang taong yun ay ang taong minsan mong pinagalayan ng oras mo...pagmamahal at higit sa lahat ang pagkatao mo..makakayanin ba natin na mawala sila pag dumating ang oras? isa lang ang pwede mong gawin... tumingin sa langit...magdasal..humingi ng tawad dahil may mga tao kang isinantabi at hindi pinakinggan dahil masyado kang naging bingi at bulag sa katotohanang wala namang paroroonan. sa parte ng buhay mo may mga bagay bagay kang pinagsisisihan hanggang ngayon..na sana hindi na lang nangyari... maraming "what ifs" pero hindi na natin maibabalik ang dati. sabi nga there are things that should be left unsaid para hindi na lumaki pa ang gulo... pero you hoped na sana nasabi man lang sayo...ginawa ka sana niyang mas higit pa sa kung anong meron kayo.. sana ginawa ka niyang kaibigan..bestfriend.. willing ka naman eh... kaya mas masakit pag dumating yung araw na mas masaya na siya kesa dati.. OO...selfish na kung selfish... pero dati kasi masaya siya ng kayo lang...ikaw lang ang hinahanap niya...ikaw ang kasabay niya..ikaw ang mahalaga sa kaniya...ikaw parati ang nauuna sa lahat ng bagay...ikaw ang may alam... ikaw dati...aminin mo man o hindi...masakit kapag hindi na ikaw... tao lang tayo... nagiging selfish sa mga bagay na dating sayo..pero may magagawa ka pa ba? makakaya mo bang tanggapin sa isang iglap ang mga bagay na kagaya nun? matitiis mo bang hindi umiyak pag minsan...humarap sa lahat ng tao at mag pretend na ok ka lang...kaya mo bang harapin ang lahat ng bagay na hindi na sayo?kaya mo bang tanggapin sa sarili mo na hindi na ikaw? lagi nating iniisip kung bakit lagi tayong binibigyan ni Lord ng pagsubok sa buhay..dahil ito ba ang magtuturo sa tin ng leksyon? o dahil alam niyang kakayanin mong labasan ang lahat ng sulok ng pagsubok na pinasok mo? minsan ka ng naging matatag...alam na alam niyang kaya mong lagpasan yan...pero alam ko ang sekreto mo... sabi mo nga...binabagalan mo ang pagusad ng panahon...dahil alam mong hindi masama ang mangarap...binabagalan mo ang pagtakbo para mahabol ka pa niya... dahil hanggang ngayon..umaasa kang darating ang araw na maabutan ka niya...umaasa kang darating ang araw...na maibabalik ang dating sayo...na wala ng hadlang at wala ng kahit ano mang iisipin kundi ang pag-ibig na inilaan para lang sa inyo...may panahon pa naman...kaya pang pabagalin ang oras at araw...kaya pa.. at sana di pa mahuli ang lahat.