NAKARAAN....

nakakatawa lang... pag binabalikan ko yung blog ko before parang di ko maisip na sinulat ko yun... ah ewan... parang baliw.. para sa mga taong nasaktan ko sa mga sinulat ko pasensiya na.. siguro nga hindi lang ako nag-isip dati.. kasi siguro masakit...pero ngayon wala na...masaya ko para sa inyo masaya ko para sa sarili ko...masaya ako para satin...at ang friendship ay untiunting bumabalik. salamat sa pagtiis.salamat sa pangunawa. pinatawad ko na ang lahat. kung ano man ang meron ay kalimutan na.. may isang taong gusto kong makausap..kamusta naman kaya siya...?sana naman kahit minsan magparamdam ka... hindi naman ako galit sayo...baka naman ikaw ang galit saken... inisip ko na lang sige wala ka lang time...pero sana maisipan mo man lang...alam mo naman kung pano ko kontakin diba?sana lang talaga isang araw tumunog ang cellphone ko at ikaw ang pangalan. hay...masaya na ko...sobra...salamat talaga KRIS..salamat sa lahat.alam mo na kung ano yun...basta salamat.